Schrony dla ludności czyli MDS

MDS (Miejsce Doraźnego Schronienia) to uprzednio zaprojektowane lub zaadaptowane pomieszczenie albo wydzielona część budynku przeznaczona do szybkiego przyjęcia ludności w razie zagrożeń (ataków, katastrof, pożarów chemicznych, nadzwyczajnych zdarzeń). Nie służy do długotrwałego pobytu — zapewnia podstawową ochronę przed skutkami zagrożeń i umożliwia ewakuację lub przeniesienie do schronu dłuższego pobytu.

Zakres funkcji i przeznaczenie - schrony dla ludności

• ochrona przed falą uderzeniową, odłamkami i promieniowaniem cieplnym,

• ochrona przed przenikaniem gazów i aerozoli niebezpiecznych,

• bezpieczne miejsce zbiórki i krótkotrwałego przebywania (do czasu ewakuacji lub przekierowania),

• punkt pierwszej pomocy i koordynacji działań ratowniczych na małą skalę.

Podstawowe wymogi projektowe i techniczne schronów dla ludności

• lokalizacja: poziom kondygnacji i strefa budynku zgodnie z przepisami; dogodny dostęp i ewakuacja,

• odporność konstrukcyjna i osłony otworów: minimalne warstwy, wzmocnienia i zabezpieczenia przeciwprzebiciowe zgodnie z normami,

  • Schrony i miejsca doraźnego schronienia MDS - wymagania techniczne

  • Potwierdzenie klasy betonu

• szczelność i ochrona przed przenikaniem gazów: system uszczelek, nawiewy z filtrowaniem lub możliwość hermetyzacji pomieszczenia,

• wentylacja i możliwość filtrowania powietrza: mechaniczna z filtrem gazowym/pyłowym lub rozwiązania doraźne,

• instalacje: oświetlenie awaryjne, zasilanie rezerwowe (UPS/agregat), łączność (radio/telefon), sygnalizacja, systemy odprowadzania zanieczyszczeń,

  

• dostępność socjalno‑sanitarna: toaleta doraźna, środki higieny, pojemniki na odpady, podstawy pierwszej pomocy,

• odporność pożarowa i drogi ewakuacyjne: znakowanie dróg ewakuacji, separacje ogniowe, drożność wyjść,

• minimalne parametry przestrzenne: przestrzeń użytkowa na osobę zgodnie z przepisami i lokalnymi wytycznymi (zazwyczaj określone metry kwadratowe i wysokość),

• wytrzymałość i materiały: materiały odporne na zanieczyszczenia chemiczne, łatwe do dezynfekcji i napraw, zabezpieczenia antykorozyjne.

Wyposażenie minimalne

• mapy i instrukcje zachowania w MDS, lista kontaktów alarmowych, instrukcje ewakuacyjne,

• apteczka pierwszej pomocy i środki opatrunkowe, podstawowe leki, środki przeciwporażeniowe,

• zestaw filtrów powietrza / maski przeciwgazowe (ilość zależna od pojemności MDS), rękawice, środki ochrony osobistej,

• oświetlenie awaryjne i źródła zasilania rezerwowego; środki komunikacji (radio, telefon awaryjny),

• zapas wody pitnej i żywności o wydłużonym terminie przydatności na okres doraźny,

• środki higieniczne i toaleta doraźna, pojemniki na odpady skażone, środki odkażające,

• narzędzia do uszczelniania przejść i okien (taśmy, folie, materiały uszczelniające).

Organizacja, odpowiedzialność i utrzymanie

Organizacja miejsca doraźnego schronienia MDS

• właściciel/zarządca obiektu: odpowiedzialny za wyznaczenie, oświadczenie i utrzymanie MDS; aktualizacja instrukcji i wyposażenia, szkolenia personelu, przeglądy techniczne, testy i ćwiczenia.

  • Miejsca doraźnego schronienia - modernizacja i adaptacja pomieszczeń

• lokalne służby i administracja publiczna: koordynacja sieci MDS, audyty, wsparcie logistyczne i finansowe, komunikacja z mieszkańcami.

• obowiązkowe przeglądy i testy: kontrola szczelności, sprawność filtrów i systemów wentylacji, działanie oświetlenia awaryjnego, dokumentacja przeglądów i napraw.

Oznakowanie, dostępność i komunikacja

• MDS musi być wyraźnie oznakowane wewnątrz obiektu i, tam gdzie wymagane, na zewnątrz; instrukcje ewakuacyjne i informacje o pojemności dostępne i czytelne.

• Plany rozmieszczenia MDS i procedury alarmowe powinny być udostępnione użytkownikom budynku oraz organom prowadzącym działania kryzysowe.

W odpowiedzi na potrzeby Obrony Cywilnej, Państwowa Straż Pożarna (PSP) przeprowadziła szczegółową inwentaryzację wszystkich miejsc, które mogą służyć jako Miejsca doraźnego schronienia (Schrony MDS).

Budowle obronne i schrony, okopy, punkty dowodzenia budowane w gruncie wykonane z zastosowaniem maty betonowej i innych geosyntetyków, typu geokraty komórkowe czy geotkaniny.

W świecie inżynierii lądowej i wojskowej, poszukiwanie efektywnych, trwałych i szybkich w realizacji rozwiązań zawsze było priorytetem. Maty betonowe, geokraty komórkowe i geotkaniny to nowoczesne materiały geosyntetyczne, które zrewolucjonizowały podejście do budowy struktur podziemnych, w tym budowli obronnych i schronów. Ich unikalne właściwości pozwalają na tworzenie konstrukcji odpornych na ekstremalne warunki, jednocześnie przyspieszając proces budowy i redukując koszty.