Zabezpieczenie antykorozyjne zbrojenia
Zabezpieczenie antykorozyjne zbrojenia, tzw. pasywacja zbrojenia to proces zabezpieczania stali zbrojeniowej, który opiera się na stworzeniu na jej powierzchni trwałej, ochronnej warstwy pasywnej, znacznie ograniczającej reakcje korozyjne. Dzięki temu technika ta przedłuża żywotność zbrojenia wykorzystywanego w konstrukcjach betonowych i w innych elementach budowlanych.
Metody pasywacji zbrojenia
-
Czyszczenie powierzchni Przed przystąpieniem do pasywacji zbrojenia niezwykle istotne jest dokładne oczyszczenie stalowych prętów. Usuwa się zanieczyszczenia, rdzałe naloty oraz wszelkie osady, które mogłyby uniemożliwić przyczepienie się środków pasywujących. W tym celu stosuje się metody mechaniczne (szczotkowanie, piaskowanie) lub chemiczne (odtłuszczanie i trawienie).
-
Stworzenie pasywnej warstwy tlenkowej Naturalnie, stal w środowisku betonu (o odczynie zasadowym) tworzy cienką warstwę tlenków żelaza, która działa ochronnie. Pasywacja zbrojenia polega na intensyfikacji tego procesu, tak aby uzyskać stabilną i nieprzepuszczalną barierę. W tym celu dobiera się inhibitory korozji (np. związki azotowe, fosforanowe lub aminy) lub specjalne preparaty chemiczne, które zwiększają grubość i stabilność warstwy pasywnej.
-
Metody chemiczne i powłoki ochronne
-
Inhibitory korozji dodawane do betonu: Czasami preparaty te są wprowadzane bezpośrednio do mieszaniny betonowej, gdzie działają na powierzchni prętów, tworząc ochronny film.
-
Powłoki epoksydowe i polimerowe: Mogą być stosowane jako dodatkowe zabezpieczenie powierzchni zbrojenia. Powłoki te nie tylko chronią przed agresywnymi czynnikami zewnętrznymi, ale również wzmacniają efekt naturalnej pasywacji.
-
Cynkowanie ogniowe: Zanurzenie prętów w stopionym cynku tworzy trwałą powłokę, która oprócz właściwości pasywnych zapewnia również ochronę katodową – nawet w przypadku drobnych uszkodzeń powłoki cynkowej.
-
-
Korzyści z pasywacji zbrojenia
-
Ochrona przed agresywnymi czynnikami: Pasywacja minimalizuje dostęp chloridów i innych agresywnych substancji do wewnętrznej struktury prętów.
-
Wydłużenie żywotności konstrukcji: Dzięki efektywnej ochronie, elementy zbrojeniowe pozostają odporne na degradację przez dziesięciolecia, co znacząco wpływa na trwałość konstrukcji.
-
Zmniejszenie kosztów konserwacji: Dobrze przeprowadzona pasywacja ogranicza konieczność częstych remontów i napraw spowodowanych korozją.
-
-
Czynniki wpływające na efektywność pasywacji Skuteczność pasywacji zbrojenia zależy od jakości oczyszczenia powierzchni, rodzaju stosowanych preparatów, a także warunków panujących w betonie. Np. wysoki poziom chlorków w środowisku może przekroczyć zdolność pasywnej warstwy do ochrony, dlatego w takich przypadkach łączy się pasywację z innymi metodami, takimi jak powłoki epoksydowe lub ochrona katodowa.
Pasywacja zbrojenia jest powszechnie stosowana w budownictwie mostów, budowli przemysłowych, fundamentów oraz obiektów, w których kluczowe jest zabezpieczenie przed długoterminową degradacją z powodu korozji. Dzięki właściwej aplikacji tej metody możliwe jest zwiększenie odporności konstrukcji betonowych oraz zmniejszenie ryzyka związanych z utratą nośności czy pękaniem betonu w wyniku rozszerzania się rdzy.
Produkty Drizoro stosowane do ochrony zbrojenia przed korozją
- MAXREST PASSIVE - profesjonalne zabezpieczenie antykorozyjne prętów zbrojeniowych i stalowych elementów konstrukcyjnych.
- MAXRITE PASSIVE - zaprawa do reprofilacji żelbetu, zawiera inhibitory korozji.
Pliki do pobrania
Zabezpieczenie antykorozyjne rurociągów to kluczowy element zapewniający długowieczność instalacji przesyłowych oraz bezpieczeństwo ich eksploatacji.
więcej »
