Izolacja płyty dennej

Izolacja płyty dennej (izolacja płyty fundamentowej) to kluczowy element każdego energooszczędnego i trwałego budynku. Zapewnia ona ochronę przed utratą ciepła do gruntu, a także zabezpiecza fundament przed wilgocią i wodą gruntową. Prawidłowo wykonana izolacja przekłada się na niższe rachunki za ogrzewanie, większy komfort termiczny wewnątrz budynku oraz dłuższą żywotność całej konstrukcji.

Hydroizolacja płyty dennej ma za zadanie chronić fundament i cały budynek przed wilgocią pochodzącą z gruntu oraz przed wodą gruntową. Rodzaj hydroizolacji dobiera się w zależności od warunków wodno-gruntowych na działce. Kolejny rodzaj izolacji to termoizolacja płyty fundamentowej, która zapobiega ucieczce ciepła z budynku do gruntu. Grunt pod budynkiem, mimo że jego temperatura jest stosunkowo stabilna, zimą jest znacznie chłodniejszy niż wnętrze domu. Brak odpowiedniej izolacji prowadzi do wychładzania podłogi na parterze, co generuje straty energii i obniża komfort mieszkańców.

Ważnym elementem jest również izolacja pionowa ścian fundamentowych oraz izolacja cokołu, które muszą być szczelnie połączone z izolacją płyty dennej, tworząc ciągłą i skuteczną barierę dla zimna i wilgoci.

Podstawowe rodzaje hydroizolacji:

• Izolacja przeciwwilgociowa (lekka): Stosowana, gdy poziom wód gruntowych jest nisko, a grunt jest przepuszczalny (np. piaski). Zazwyczaj wykonuje się ją z grubych folii budowlanych (np. folia kubełkowa), papy termozgrzewalnej lub mas bitumicznych.
  
• Izolacja przeciwwodna (ciężka), np. VOLTEX: Niezbędna, gdy budynek jest posadowiony poniżej poziomu wód gruntowych lub w gruntach nieprzepuszczalnych (np. gliny). Wykonuje się ją z kilku warstw papy termozgrzewalnej, specjalistycznych mas polimerowo-bitumicznych (KMB) lub membran samoprzylepnych. Tworzy ona szczelną "wannę", która chroni budynek przed naporem wody.

Mata bentonitowa VOLTEX to ciężka mata hydroizolacyjna z warstwą bentonitu sodowego zespolonego między geotekstylami; po nawodnieniu tworzy samouszczelniającą membranę przeznaczoną do izolacji płyty dennej pod ciśnieniem hydrostatycznym (do ~70 m słupa wody dla odpowiednich wariantów)

Materiały i akcesoria (zalecane)

• Mata VOLTEX (wersja standard lub VOLTEX DS z laminatem polimerowym do zwiększonej odporności chemicznej).

• Taśma Waterstop-RX i/lub paski bentonitowe do uszczelnień krawzi, dylatacji i przejść instalacyjnych.

• Granulat bentonitowy VOLCLAY do uzupełnień i napraw lokalnych oraz szpachla bentonitowa (BENTOSEAL) do obróbek detali.

• Elementy mocujące mechaniczne (gwoździe, zszywki, kotwy tymczasowe) i materiały do docisku (podsypka, chudy beton, beton konstrukcyjny).

• Odpowiedni materiał podkładowy (chudy beton min. 150 mm tam, gdzie wymagany) lub zagęszczona podsypka zależnie od projektu.

Wymagania projektowe i wykonawcze

• Przyjąć rozwiązanie VOLTEX lub VOLTEX DS zgodnie z klasyfikacją agresywności środowiska i spodziewanym ciśnieniem hydrostatycznym; dobór wersji laminowanej zaleca się przy zwiększonym ryzyku agresji chemicznej lub konieczności ograniczenia dyfuzji pary.

• Zaprojektować ciągłość izolacji z zakładami i wyprowadzeniami min. 150–300 mm w newralgicznych miejscach zgodnie z instrukcją producenta; sąsiednie pasma układać z zakładem min. 100 mm, końcówki przesunąć o min. 300 mm tam gdzie wskazane.

• Zapewnić docisk maty do podłoża (z zasypką, chudym betonem lub betonem konstrukcyjnym), tak aby ograniczyć swobodę pęcznienia bentonitu i umożliwić prawidłowe utworzenie ciągłej membrany po nawodnieniu.

Przygotowanie podłoża

1. Usunąć ostre elementy, gruz i zanieczyszczenia; wyrównać powierzcnię.

2. Wykonać warstwę podkładową: chudy beton min. 150 mm tam, gdzie jest to wymagane konstrukcyjnie; alternatywnie zagęszczona podsypka z piasku/kruszywa, zgodnie z projektem i instrukcją producenta.

3. Wypełnić i wyrównać otwory po ściągach, ubytki i nieregularności zaprawą bezskurczową; miejsca newralgiczne przygotować do instalacji waterstopów i obróbek

Krok po kroku — układanie maty VOLTEX na płycie dennej

1. Rozwinąć matę wzdłuż zaplanowanego kierunku układania; układać matę suchą, chroniąc rolki przed przedwczesnym zawilgoceniem; przechowywać do montażu w suchym miejscu.

2. Układać pasma z zakładami zgodnie z wymogiem producenta: typowy zakład 100 mm, końcowe przesuniecie pasm min. 300 mm w newralgicznych miejscach.

3. Mechanicznie zamocować krawędzie i przymocować matę tak, by nie przemieszczała się podczas betonowania; stosować gwoździe/kotwy tymczasowe lub zszywki, zabezpieczyć przed przesunięciem.

4. W miejscach przejść instalacyjnych, narożników i krawędzi wykonać fasety z BENTOSEAL o grubości min. 19 mm i nakładać granulat bentonitowy pod nacięcia; obróbki powinny wchodzić min. 50 mm na VOLTEX i detale konstrukcyjne.

5. Wprowadzić wymaganą ilość wyprowadzeń maty powyżej poziomu ławy fundamentowej min. 150 mm w celu późniejszego łączenia z poziomą izolacją lub układów poziomej bariery.

6. Kontrola prawidłowości układu i zakładów przed betonowaniem; nanoszenie waterstopów i pasków bentonitowych w połączeniach konstrukcyjnych.

7. Betonowanie płyty dennej zgodnie z harmonogramem; VOLTEX łączy mechanicznie z betonem tworząc silne wiązanie przy wskazanym zalewaniu maty betonem konstrukcyjnym.

Detale łączeń, dylatacji i przejść instalacyjnych

• Wszystkie szczeliny przy przejściach instalacji obsadzić granulatem bentonitowym i obrobić BENTOSEAL albo wykonać mankiety z dodatkowych pasów VOLTEX; waterstopy stosować w osi elementów konstrukcyjnych tam, gdzie projekt przewiduje ciągłość bariery.

• Dylatacje konstrukcyjne zabezpieczyć systemem waterstopowym i lokalnymi pasami bentonitowymi; mata nie zastępuje ruchomych dylatacji, wymaga dedykowanych rozwiązań na połączeniach ruchomych.

• Przy narożnikach i żeberkach wykonać fasety z zaprawy bentonitowej, nałożyć pasy ochronne i zapewnić min. 50 mm zakład na matę dla obróbek detailowych

Układanie maty bentonitowej Voltex w celu izolacji płyty fundamentowej

Voltex należy układać na właściwie przygotowanym podłożu ciemniejszą stroną do góry. Sąsiednie pa­sma należy zakładać na siebie na co najmniej 10 cm, a zakłady końców pasm przesuwać wzajemnie o co naj­mniej 30 cm (rys. A 1.1). Voltex w miejscach połączeń spina się zszywkami lub przybija do podłoża. W ten sposób zapobiegnie się możliwości jego przemieszcze­nia przed i w trakcie wylewania betonu (rys. A 1.2). Je­śli płyta jest wykonywana etapami, Voltex z wcześniej­szego etapu powinien rozciągać się co najmniej 30 cm poza krawędź płyty już wylanej. Pozwoli to na wykonanie zakładu i prawidłowe połączenie z na­stępną sekcją płyty. We wszystkie przerwy robocze w betonowaniu należy zamontować taśmę Waterstop-RX (rys. A 1.3).


Rys. A 1.1. Układanie Voltexu na 10 cm zakład (zakłady końco­we przesunięte wzajemnie o co najmniej 30 cm).