Układanie geokraty komórkowej
Układanie geokraty komórkowej to nowoczesna, trwała i relatywnie prosta w realizacji technologia wzmocnienia gruntu oraz stabilizacji nawierzchni. Dzięki trójwymiarowej, plastra-miodu strukturze geokrata ogranicza przemieszczanie wypełnienia (kruszywa, ziemi), równomiernie rozkłada obciążenia i zabezpiecza przed powstawaniem kolein, osiadaniem czy erozją.
Przebieg prac wykonawczych w zakresie układania geokraty komórkowej
-
Stosowane materiały
-
Geokrata komórkowa HDPE – dwustronnie teksturowane taśmy PE o grubości ok. 1,5 mm, łączone ultradźwiękowo w plastrze miodu. Dostępne wysokości komórek: 50 ÷ 200 mm.
-
Geowłóknina separacyjno-filtracyjna PP (500 g/m², przepływ wody ok. 40 mm/s) lub geotkanina – układana pod geokratą, chroni nasyp i drenaż przed zamuleniem.
-
Separacja warstw – zapobiega mieszaniu się gruntów o różnym uziarnieniu (rodzimy grunt vs. zasypka).
-
Filtracja – przepuszcza wodę, zatrzymuje cząstki mułu i piasku, chroni drenaż i komórki geokraty przed zamuleniem.
-
Ochrona – zabezpiecza geokratę przed mechanicznym uszkodzeniem przez ostre kamienie czy korzenie.
-
-
Materiał zasypowy: – kruszywo łamane, żwir, piasek – w podbudowach drogowych (frakcja do 25 mm, <7 % frakcji ilastej), – grunt miejscowy lub ziemia roślinna – w umocnieniach skarp i ścian, – beton (np. B10 lub chudy beton Rm>7,5 MPa) – do wypełnienia obrzeży lub ścian oporowych.
-
Elementy kotwiące i mocujące: kotwy do geokraty, stalowe pręty (J-kształt, Φ 10–16 mm), kotwy plastik-stal, zszywki 12 mm, linki poliestrowe.
-
-
Separacja warstw – zapobiega mieszaniu się gruntów o różnym uziarnieniu (rodzimy grunt vs. zasypka).
-
Filtracja – przepuszcza wodę, zatrzymuje cząstki mułu i piasku, chroni drenaż i komórki geokraty przed zamuleniem.
-
Ochrona – zabezpiecza geokratę przed mechanicznym uszkodzeniem przez ostre kamienie czy korzenie.
-
-
-
Sposób wykonania
-
Przygotowanie podłoża – usunięcie humusu, korzeni, kamieni; wyrównanie i zagęszczenie (min 95 % Proctor), naprawa kolein, płaskowanie spadków (±10 cm).
-
Układanie geowłókniny – pasma bez fałd, prostopadle do osi nasypu/drogi, zakłady 0,2–0,3 m, mocowanie kotwami co ok. 2 m krawędziowo i co ok. 8 m² na polu.
-
Rozłożenie geokraty – sekcje rozwinąć prostopadle do osi drogi/rowu/skarpy, zakotwić górną krawędź prętami lub kotwami, łączyć zszywkami lub zgrzewem, unikać naprężeń.
-
Wypełnienie komórek – zasypywać „od czoła” zasypką mechanicznie (ładowarki, spycharki), zakaz zrzutu z >1 m, maszyny po już zasypanej warstwie; materiał wypełnić 5 cm ponad lico, wyrównać, zagęścić (indeks ≥ 0,95 Proctor).
-
Warstwowanie i wykończenie – przy wielowarstwowej podbudowie: kolejne geokrata + zasypka i zagęszczenie; przy skarpach: kotwienie co 0,8–1 m, dodatkowe linki poliestrowe; obrzeża wypełnić betonem lub plantować ziemią roślinną i zatrawić.
-
Odbiory i kontrola – sprawdzenie zgodności materiałów z aprobatą, inspekcja zakładów i mocowań, kontrola zagęszczenia, odbiór robót zanikających przed zasypaniem.
-
Dzięki tak wykonanej konstrukcji komórkowej uzyskujemy stabilną, elastyczną podbudowę drogi, trwałe umocnienie skarp lub skuteczne ściany oporowe, a ponadto oszczędzamy na pracach naprawczych związanych z erozją i przesiąkaniem wody.
Układanie geowłókniny na skarpach, nasypach i obwałowaniach to prosty, a zarazem bardzo efektywny sposób na zabezpieczenie przed erozją, stabilizację gruntu i poprawę drenażu.
więcej »Geokrata komórkowa to geosyntetyk z tworzywa sztucznego, najczęściej polietylenu o wysokiej gęstości (geokrata PEHD / HDPE). Geokrata składa się z połączonych ze sobą taśm, które tworzą trójwymiarową strukturę w kształcie plastra miodu.
więcej »
