Geowłókniny w konstrukcjach drogowych

Geowłókniny w konstrukcjach drogowych stosowane są zgodnie zaleceniami projektowymi i obwiązującymi w Polsce instrukcjami ITB.

Instrukcja ITB I-206-19 „Geowłókniny w budownictwie drogowym” określają zasady stosowania geowłókniny w konstrukcjach drogowych. Instrukcja ta obejmuje następujące zagadnienia:

• Wymagania dotyczące geowłókniny
• Zastosowanie geowłókniny w konstrukcjach drogowych
• Sposoby układania geowłókniny
• Kontrola jakości geowłókniny

Wymagania dla geowłókniny drogowej

Geowłóknina drogowa stosowana w konstrukcjach drogowych powinna spełniać następujące wymagania:

• Wytrzymałość na rozciąganie w kierunku wzdłużnym i poprzecznym
• Wytrzymałość na rozdarcie w kierunku wzdłużnym i poprzecznym
• Wytrzymałość na ścieranie
• Przepuszczalność
• Odporność na chemikalia

Wartość poszczególnych parametrów określa projekt wykonawczy.

Zastosowanie geowłókniny w konstrukcjach drogowych

Geowłóknina może być stosowana w następujących konstrukcjach drogowych:

• Nawierzchnie drogowe
• Podbudowy drogowe
• Stabilizacja gruntów
• Ochrona skarp i nasypów
• Ochrona rowów i drenów

Sposoby układania geowłókniny

Geowłóknina powinna być układana w sposób ciągły, bez przerw i zmarszczek. Sposób układania geowłókniny zależy od rodzaju konstrukcji drogowej, w której jest stosowana.

Kontrola jakości geowłókniny drogowej

Kontrola jakości geowłókniny powinna być przeprowadzana w celu sprawdzenia, czy spełnia ona wymagania określone w instrukcji ITB I-206-19. Kontrola jakości może być przeprowadzana przez producenta, dostawcę lub wykonawcę robót drogowych.

Zastosowania geowłókniny w konstrukcjach drogowych

• Podbudowy drogowe: geowłóknina może być stosowana w nawierzchniach drogowych w celu zapobiegania powstawaniu kolein, wybojów i przesiąkaniu wody do podbudowy, zapobiegania rozwarstwianiu gruntu, przesiąkaniu wody i mieszaniu się gruntów o różnych właściwościach.
• Stabilizacja gruntów: geowłóknina może być stosowana w stabilizacji gruntów w celu zwiększenia nośności gruntu, zapobiegania wymywaniu gruntu i mieszaniu się gruntów o różnych właściwościach.
• Ochrona skarp i nasypów: geowłóknina może być stosowana w ochronie skarp i nasypów w celu zapobiegania ich osuwaniu i erozji.
• Ochrona rowów i drenów: geowłóknina może być stosowana w ochronie rowów i drenów w celu zapobiegania zamulaniu i erozji.

Geowłóknina jest materiałem, który może być stosowany w różnych konstrukcjach drogowych. Dzięki swoim właściwościom geowłóknina może poprawić trwałość i funkcjonalność konstrukcji drogowych.

Normy jakościowe dla geowłókniny drogowej

W Polsce wymagania dla geowłókniny drogowej określają następujące normy:

• PN-EN 13249-1:2012 Geowłókniny. Wymagania i metody badań. Część 1: Geowłókniny geosyntetyczne.
• PN-EN 13249-2:2012 Geowłókniny. Wymagania i metody badań. Część 2: Geowłókniny geotekstylne.

Normy te określają wymagania dotyczące następujących właściwości geowłókniny:

• Wytrzymałość na rozciąganie w kierunku wzdłużnym i poprzecznym
• Wytrzymałość na rozdarcie w kierunku wzdłużnym i poprzecznym
• Wytrzymałość na ścieranie
• Przepuszczalność
• Odporność na chemikalia

Normy te również określają metody badań, które powinny być stosowane do oceny tych właściwości.

Oprócz norm polskich, w Polsce mogą być stosowane również normy europejskie, takie jak:

• EN 13249-1:2012 Geotextiles - Requirements and test methods - Part 1: Geotextiles.
• EN 13249-2:2012 Geotextiles - Requirements and test methods - Part 2: Geogrids.

Normy te mają takie samo zastosowanie jak normy polskie.

Przy wyborze geowłókniny drogowej należy wziąć pod uwagę wymagania określone w odpowiedniej normie. Należy również zwrócić uwagę na jakość geowłókniny, która powinna być potwierdzona badaniami.

Geowłóknina drogowa w dobrej cenie z dostawą na budowę. Geosyntetyk wykonany z polipropylenu lub poliestru, materiał syntetyczny, używany w budownictwie drogowym w celu wzmocnienia i stabilizacji gruntu. Szerokości rolek od 1 do 6 m, gramatury od 100 do 600 g/m2.

Zbrojenie gruntu jest unormowane dokumentem: Instrukcja ITB nr 429/2007, zatytułowana "Projektowanie konstrukcji oporowych, stromych skarp i nasypów z gruntu zbrojonego", określa zasady projektowania konstrukcji zbrojonych gruntem. Instrukcja ta jest oparta na zasadach geotechniki i uwzględnia najnowsze badania naukowe w zakresie zbrojenia gruntu.