Geowłóknina filtracyjna

Geowłóknina filtracyjna to płaski geosyntetyk wykorzystywany w inżynierii geotechnicznej, pełniący kluczową rolę w stabilizacji gruntów oraz ochronie konstrukcji inżynierskich. Wykonana z włókien syntetycznych lub naturalnych, takich jak polipropylen, poliester czy włókna celulozowe, geowłóknina zapewnia efektywne rozwiązania filtracyjne i separacyjne w różnorodnych projektach budowlanych.

Geowłókniny filtracyjne używana są głównie do zapobiegania migracji drobnych cząstek ziemi, np. w systemach drenażowych, jak również oddzielania różnych warstw gruntu o różnej granulometrii. Działa jako bariera dla ziaren gruntu, zapobiegając ich przenikaniu z jednej warstwy do drugiej, jednocześnie umożliwiając przepływ wody.

Geowłókniny - poliestrowe, polipropylenowe, filtracyjne, drenażowe, separacyjne, ochronne i wzmacniające.

• Typar - geowłókniny Du Pont
• Drefon
• Polyfelt
• Geofort
• Biowłókniny
• Tipptex
• Canvalan
• Timgeo
• Altex

Właściwości i parametry techniczne geowłókniny filtracyjnej

• Funkcja filtracji: Geowłóknina umożliwia swobodny przepływ wody przez swoją strukturę, jednocześnie zatrzymując cząstki gruntu. Zapobiega to erozji oraz zamulaniu warstw drenażowych.

• Funkcja separacji: Oddziela różne warstwy materiałów gruntowych, uniemożliwiając ich mieszanie się. Dzięki temu zwiększa się nośność i trwałość konstrukcji.

• Wytrzymałość mechaniczna: Odporna na rozciąganie, przebicia i ścieranie, co pozwala na stosowanie jej w trudnych warunkach terenowych.

• Odporność chemiczna i biologiczna: Włókna syntetyczne są niewrażliwe na działanie substancji chemicznych obecnych w gruncie oraz na degradację biologiczną.

• Stabilność termiczna: Zachowuje właściwości w szerokim zakresie temperatur, co jest istotne przy zmiennych warunkach klimatycznych.

• Gramatura - np. Geowłóknina filtracyjna 200 g/m2

Zastosowania w inżynierii geotechnicznej geowłókniny filtracyjnej

• Budowa dróg i autostrad: Geowłóknina pełni funkcję separacyjną między warstwą gruntową a kruszywem, zwiększając trwałość nawierzchni i zapobiegając powstawaniu kolein.

• Konstrukcje hydrotechniczne: Stosowana w budowie zapór, wałów przeciwpowodziowych i kanałów, chroni przed erozją hydrauliczną i zapewnia stabilność konstrukcji.

• Systemy drenażowe: Wykorzystywana jako filtr w systemach odwadniających, zapobiega zamulaniu drenaży i zapewnia efektywne odprowadzanie wody.

• Stabilizacja nasypów i skarp: Wzmacnia struktury gruntowe, redukując ryzyko osuwisk i deformacji terenu.

• Ochrona geomembran: Działa jako warstwa ochronna dla geomembran w aplikacjach uszczelniających, takich jak składowiska odpadów czy zbiorniki wodne.

Rodzaje geowłóknin filtracyjnych

• Nietkane geowłókniny igłowane: Włókna są mechanicznie łączone poprzez nakłuwanie, co tworzy trójwymiarową, przepuszczalną strukturę o wysokiej porowatości.

• Geowłókniny tkane: Włókna splecione w regularny wzór zapewniają wyższą wytrzymałość na rozciąganie, przy zachowaniu odpowiednich właściwości filtracyjnych.

• Geowłókniny termicznie zgrzewane: Włókna łączone są poprzez zgrzewanie termiczne, co skutkuje gładką powierzchnią i zwiększoną wytrzymałością mechaniczną.

Zalety stosowania geowłókniny filtracyjnej

• Efektywność funkcjonalna: Połączenie funkcji filtracji i separacji w jednym materiale upraszcza konstrukcję i obniża koszty realizacji projektów.

• Trwałość i niezawodność: Długotrwała odporność na czynniki zewnętrzne zapewnia stabilność konstrukcji przez wiele lat.

• Łatwość instalacji: Lekka i elastyczna, może być szybko i sprawnie zainstalowana bez konieczności użycia specjalistycznego sprzętu.

• Ekonomiczność: Redukcja konieczności napraw i konserwacji przekłada się na oszczędności w cyklu życia inwestycji.

• Ochrona środowiska: Zmniejszenie erozji gleby i kontrola przepływu wód gruntowych pozytywnie wpływają na ekosystemy lokalne.

Proces instalacji

1. Przygotowanie podłoża: Usunięcie kamieni, korzeni i nierówności powierzchni, aby zapobiec uszkodzeniu geowłókniny.

2. Rozłożenie geowłókniny: Układanie materiału na przygotowanym terenie z zachowaniem zakładek między arkuszami (zwykle 30–50 cm) w celu zapewnienia ciągłości.

3. Łączenie i zabezpieczanie: W razie potrzeby zastosowanie zszywek, klejów lub zgrzewania dla dodatkowego wzmocnienia połączeń.

4. Nakładanie kolejnych warstw: Ostrożne umieszczenie materiałów budowlanych na geowłókninie, unikając jej przemieszczenia.

5. Zagęszczenie: Delikatne zagęszczenie warstw powierzchniowych zgodnie ze specyfikacją projektu.

Normy i wytyczne

• PN-EN ISO 10318: Geosyntetyki – Terminologia, definicje, symbole i jednostki.

• PN-EN 13249: Geotekstylia stosowane w budownictwie drogowym i kolejowym – Wymagania.

• Wytyczne projektowe: Zastosowanie geowłóknin powinno być zgodne z wytycznymi projektowymi oraz specyfikacjami technicznymi dostarczonymi przez producenta.

Włóknina filtracyjna jest zazwyczaj produkowana z włókien syntetycznych (np. polipropylenu, poliestru czy mieszanek tych materiałów), która dzięki swojej specyficznej strukturze pełni funkcję mechanicznej filtracji. Jej głównym zadaniem jest umożliwienie przepływu cieczy lub powietrza przy jednoczesnym zatrzymywaniu drobnych cząstek stałych i zanieczyszczeń. Dzięki temu włóknina filtracyjna znajduje szerokie zastosowanie w budownictwie, systemach odwadniających, instalacjach HVAC oraz w wielu innych dziedzinach.