Geokraty

Geokraty, znane również jako geosiatki komórkowe, to geosyntetyki o strukturze plastra miodu, wykorzystywane w inżynierii lądowej i budownictwie do wzmacniania gruntu, stabilizacji skarp i zboczy, budowy dróg i parkingów, a także do ochrony przed erozją.

Budowa i działanie geokraty

Geokrata składa się z połączonych ze sobą taśm z tworzywa sztucznego (najczęściej polietylenu wysokiej gęstości HDPE lub polipropylenu PP), które tworzą trójwymiarową strukturę komórkową. Po rozłożeniu i wypełnieniu komórek gruntem, kruszywem lub betonem, geokrata tworzy sztywną warstwę, która:

• Zwiększa nośność gruntu: Rozkłada obciążenia na większą powierzchnię, zapobiegając osiadaniu i deformacjom.
• Ogranicza boczne przemieszczanie gruntu: Komórki geokraty uniemożliwiają przemieszczanie się cząstek gruntu na boki, co zwiększa stabilność konstrukcji.
• Wzmacnia skarpy i zbocza: Zapobiega osuwaniu się gruntu i erozji, umożliwiając budowę stromych nasypów. Do ochrony przed erozją, na skarpy stosujemy niskie geokraty, np. GEOKRATA 50 - geokrata komórkowa 50 mm
• Umożliwia budowę na słabym podłożu: Pozwala na budowę dróg i parkingów na gruntach o niskiej nośności. Do rozwiązań drogowych stosowana jest mocna geokrata, np. GEOKRATA 200 - geokrata komórkowa 200 mm

Rodzaje geokrat

Geokraty różnią się między sobą:

• Wysokością komórek: Im wyższe komórki, tym większa stabilizacja i nośność.
• Rozmiarem komórek: Mniejsze komórki są stosowane do drobniejszych materiałów wypełniających.
• Rodzajem tworzywa: HDPE charakteryzuje się większą wytrzymałością i odpornością na warunki atmosferyczne, PP jest lżejszy i tańszy.
• Strukturą taśm: Taśmy mogą być gładkie lub perforowane, co wpływa na drenaż i interakcję z gruntem.

Zastosowania geokraty

Geokraty znajdują szerokie zastosowanie w różnych dziedzinach, m.in.:

• Budowa dróg i parkingów: Wzmacnianie podbudowy, stabilizacja poboczy, budowa parkingów z nawierzchnią trawiastą.
  • geokrata drogowa
  • geokrata parkingowa
• Wzmacnianie skarp i nasypów oraz zboczy: Zabezpieczanie nasypów drogowych, wałów przeciwpowodziowych, skarp wykopów.
  • geokrata na skarpy
• Budowa murów oporowych: W połączeniu z gruntem zbrojonym.
• Ochrona przed erozją: Zabezpieczanie brzegów rzek, jezior i kanałów.
  • zabezpieczanie skarpy przed erozją
• Rekultywacja terenów: Wzmacnianie gruntów słabych i zanieczyszczonych.
• Budowa lotnisk: Wzmacnianie nawierzchni lotniskowych.

Zalety stosowania geokraty

• Zwiększona nośność i stabilność gruntu.
• Ograniczenie osiadania i deformacji.
• Możliwość budowy na słabym podłożu.
• Ochrona przed erozją.
• Szybki i łatwy montaż.
• Redukcja kosztów budowy.
• Ekologiczne rozwiązanie (możliwość stosowania materiałów z recyklingu).

Montaż geokraty

Montaż geokrat jest stosunkowo prosty i polega na:

• Przygotowaniu podłoża: Wyrównanie i zagęszczenie terenu.
• Rozłożeniu geokraty: Rozciągnięcie i zakotwienie geokraty.
• Wypełnieniu komórek: Wypełnienie komórek gruntem, kruszywem lub betonem.
• Zagęszczeniu wypełnienia: Zagęszczenie materiału wypełniającego w celu uzyskania optymalnej stabilizacji.

Najważniejsze parametry geokraty

Dobór odpowiednich parametrów geokraty zależy od specyfiki projektu i warunków gruntowych. Należy wziąć pod uwagę obciążenia, rodzaj gruntu, nachylenie terenu i inne czynniki. Warto skonsultować się z specjalistą, który pomoże dobrać optymalne rozwiązanie.

• Wysokość geokraty (h): Mierzona w milimetrach (mm) lub centymetrach (cm). Określa grubość warstwy wzmocnionej gruntu. Standardowe wysokości to 50, 100, 150, 200 mm, ale dostępne są również inne. Wysokość geokraty dobiera się w zależności od potrzeb i obciążeń. Geokraty o większej wysokości stosuje się na skarpach i przy większych obciążeniach.
• Wielkość komórek (a x b): Wymiary pojedynczej komórki geokraty, zazwyczaj podawane jako długość i szerokość (np. 20 cm x 26 cm, 40 cm x 52 cm). Wielkość komórek wpływa na stopień zagęszczenia wypełnienia i nośność konstrukcji. Mniejsze komórki zapewniają lepsze zagęszczenie drobnych materiałów, a większe komórki są odpowiednie do grubszych frakcji.
• Odległość między zgrzewami: Odległość między punktami zgrzewu taśm, które tworzą komórki. Parametr ten wpływa na wytrzymałość geokraty na rozciąganie.
• Wytrzymałość na rozciąganie: Mierzona w kiloniutonach na metr (kN/m). Określa siłę, jaką geokrata może przenieść bez rozerwania. Jest to kluczowy parametr, który decyduje o nośności i stabilności konstrukcji.
• Rodzaj taśmy: Taśmy mogą być pełne, perforowane lub nacinane. Perforacja lub nacięcia umożliwiają przepływ wody i powietrza, co jest istotne w niektórych zastosowaniach.
• Grubość taśmy: Mierzona w milimetrach (mm). Grubsza taśma oznacza większą wytrzymałość geokraty.
• Materiał: Najczęściej stosowane materiały to polietylen wysokiej gęstości (geokrata HDPE, geokrata PEHD) i polipropylen (PP). HDPE charakteryzuje się wysoką wytrzymałością i odpornością na warunki atmosferyczne, a PP jest lżejszy i tańszy.
• Wymiary sekcji (po rozłożeniu): Geokraty dostarczane są w złożonych sekcjach. Wymiary sekcji po rozłożeniu są istotne z punktu widzenia transportu i montażu.

Przykładowe parametry geokraty (dane orientacyjne)

• Wysokość: 50 mm, 100 mm, 150 mm, 200 mm
• Wymiary komórek: 20 cm x 26 cm, 40 cm x 52 cm
• Wytrzymałość na rozciąganie: od 20 kN/m do 40 kN/m (w zależności od producenta i modelu)

Geokraty są wszechstronnym i skutecznym materiałem, który znajduje szerokie zastosowanie w inżynierii lądowej i budownictwie. Dzięki swoim właściwościom pozwalają na budowę trwałych i stabilnych konstrukcji, a także chronią środowisko naturalne.

Wybór odpowiedniego rodzaju geokraty zależy od specyfiki projektu i warunków gruntowych. Warto skonsultować się z specjalistą, który pomoże dobrać optymalne rozwiązanie.

Geokrata, znana również jako geosiatka komórkowa, to trójwymiarowa struktura o strukturze plastra miodu, wykonana z połączonych ze sobą taśm z tworzyw sztucznych (najczęściej polietylenu HDPE lub polipropylenu PP). Stosowana jest w budownictwie inżynieryjnym do wzmacniania gruntu, stabilizacji skarp, budowy dróg i parkingów.

Geokrata komórkowa to geosyntetyk z tworzywa sztucznego, najczęściej polietylenu o wysokiej gęstości (geokrata PEHD / HDPE). Geokrata składa się z połączonych ze sobą taśm, które tworzą trójwymiarową strukturę w kształcie plastra miodu.