Naprawa popękanej posadzki

Naprawa popękanej posadzki betonowej zależy od rodzaju i wielkości pęknięć. Zasadniczo proces ten wymaga odpowiedniego przygotowania podłoża oraz użycia właściwego materiału, najczęściej żywicy epoksydowej lub specjalnych zapraw naprawczych.

Naprawa popękanej posadzki może być wykonana za pomocą żywicy MAXEPOX INJECTION.

Ocena i klasyfikacja uszkodzeń

• Określ typ pęknięć: włoskowate (rozszerzalne, powierzchniowe), strukturalne (przenoszące siły), skurczowe, termiczne lub związane z ruchem podłoża.

• Zbadaj głębokość i szerokość rys, rozmieszczenie, czy występują ubytki, zapadnięcia lub odspojenia warstw, oraz czy rysy są aktywne (zmieniają szerokość).

• Sprawdź przyczynę: niewłaściwe podłoże, brak dylatacji, zawilgocenie, uszkodzona izolacja, przeciążenie lub naprawa instalacji.

Dobór technologii naprawy (reguła doboru)

• Rysy włoskowate, niereaktywne, powierzchniowe → wypełnienie elastyczną masą lub renowacja powłoki.

• Rysy cienkie ale konstrukcyjne → iniekcja żywicą epoksydową (sztywna) lub poliuretanową (elastyczna, przy wilgoci).

• Rysy szerokie, pęknięcia z utratą grubości posadzki → frezowanie rowka + wypełnienie systemem elastomerowym lub wymiana warstwy nośnej.

• Ubytki i spękania lokalne → uzupełnienie zaprawą naprawczą o niskim skurczu i dobrym przyczepie, możliwe zbrojenie miejscowe.

• Naprawa rys w betonie

 

Przygotowanie podłoża — kroki obowiązkowe

1. Usuń luźne fragmenty, pył i zanieczyszczenia; zetrzyj powierzchnię szczotką drucianą lub frezem.

2. Oczyść rysy sprężonym powietrzem i odtłuść (jeśli potrzebne) — wilgotne podłoże uwzględnij przy doborze materiału.

3. Przy szerokich rysach poszerz i sfazuj krawędzie (V‑profil) by zapewnić dobre zespolenie wypełnienia.

4. Wykonaj próbę przyczepności materiału naprawczego na fragmencie jeśli powłoka istniejąca jest obecna.

Technologie i materiały — konkretne rozwiązania

• Iniekcja epoksydowa (MAXEPOX INJECTION‑typ): niskolepkowa żywica do rys konstrukcyjnych; stosować gdy rysa sucha i wymagana jest sztywna naprawa.

  • Aplikacja: wiercenie portów co 200–400 mm, montaż iniektora, mieszanie komponentów, iniekcja od dołu do góry.

• Iniekcja poliuretanowa: elastyczna, penetruje wilgotne rysy, pęcznieje i uszczelnia przecieki; stosować przy wilgoci/aktywnych przeciekach.

• Wypełnienie elastyczne (PU/MS‑polimer): stosowane w rowkach po frezowaniu rysy; zapewnia ruchomość spoiny i odporność na ścieranie.

• Zaprawy naprawcze PCC lub cementowo‑polimerowe: do ubytków i miejsc gdzie wymagana jest nośność; nakładać warstwami, pielęgnować.

• Powłoka renowacyjna (epoksyd/PU/akryl): po naprawach powierzchniowych zastosować powłokę wyrównującą i ochronną; wybierać system kompatybilny z ruchem i obciążeniem.

Procedura aplikacji — przykładowy ciąg dla typowej rysy konstrukcyjnej

1. Oczyść i przygotuj rysę (V‑frez 8–10 mm, odsłonięcie istotnych warstw).

2. Wierć otwory pod porty iniekcyjne co 200–300 mm i osadź iniektory; zatamuj powierzchnię taśmą lub masą szybkowiążącą.

3. Wymieszaj żywicę zgodnie z proporcjami i iniekcję prowadź kontrolując wypływ na portach wyjściowych.

4. Po utwardzeniu usuń porty, zeszlifuj nadmiar i wyrównaj powierzchnię.

5. Wypełnij ewentualne powierzchniowe rowki elastycznym uszczelniaczem.

6. Nałóż powłokę ochronną/renowacyjną jeśli wymagana — primer + warstwa robocza do zadeklarowanej grubości.

Kontrola jakości i odbiór

• Sprawdź ciągłość iniekcji (brak pustek), przyczepność powłok (pull‑off) w miejscach krytycznych i brak przecieków po wykończeniu.

• Monitoruj rysy przez kilka tygodni (oznacz i mierzyć szerokość) by wykryć ponowną aktywność.

• Udokumentuj materiały (typ, partia), warunki aplikacji (temp., wilgotność), oraz daty etapów prac.

Szybkie wskazówki praktyczne

• Przy wilgotnym podłożu preferuj żywice poliuretanowe do uszczelnienia; epoksydy stosuj na suche powierzchnie dla sztywnych napraw.

• Przy naprawach posadzek użytkowych stosuj systemy kompatybilne z ruchem i obciążeniami (np. posadzka przemysłowa wymaga powłoki o dużej odporności mechanicznej).

• W newralgicznych przypadkach (ruchome podłoże, duże uszkodzenia) zaplanuj badań in situ i konsultację z inżynierem konstrukcji.