Badanie posadzki pod żywice

Badanie posadzki pod żywice to kluczowy etap przygotowania podłoża, który ma na celu ocenę stanu technicznego oraz właściwości powierzchni przed aplikacją powłok żywicznych, takich jak żywice epoksydowe czy uretanowe i jest wskazane przed wykonaniem posadzki żywicznej.

Etapy badania posadzki betonowej przed nakładaniem powłok żywicznych

Ocena stanu powierzchni

• Wizualna inspekcja: Oceń obecność pęknięć, ubytków, zabrudzeń, starej powłoki czy osadów, które mogą wpływać na przyczepność żywicy.

• Czystość i odtłuszczenie: Powierzchnia musi być wolna od kurzu, olejów, tłustych plam czy innych zanieczyszczeń. Niezbędne może być zastosowanie specjalistycznych środków czyszczących.

• Ocena struktury powierzchni: Sprawdź, czy podłoże nie posiada nadmiernych nierówności, które mogą wpłynąć na równomierne rozprowadzenie żywicy oraz jej związanie z betonem.

Badanie wilgotności

• Pomiar wilgotności: Żywice stosowane na posadzkach wymagają, aby podłoże było całkowicie suche. Mierzy się to za pomocą wilgotnościomierzy, które pozwalają określić poziom wilgoci w betonie.

• Test foliowy (metoda folii): Przykrywa się część powierzchni folią na kilkanaście godzin. Jeśli pod folią skrapla się wilgoć, posadzka wymaga dalszego schnięcia lub podjęcia działań usuwających nadmiar wilgoci.

Ocena parametrów mechanicznych podłoża

• Testy przyczepności do betonu (badanie pull-off betonu): Metoda inwazyjna, w której na powierzchnię przykleja się dyski, a następnie przy użyciu specjalistycznego urządzenia mierzy się siłę, przy której fragment betonu lub naprawionej powłoki odrywa się od podłoża. Wynik testu (zwykle podawany w MPa) powinien być zgodny z wymaganiami producenta żywicy.

• Wytrzymałość betonu: Posadzka przygotowywana pod żywice musi mieć odpowiednią klasę wytrzymałości, zwykle minimum C20/25, aby zapewnić właściwą nośność oraz odporność na odrywanie powłoki żywicznej. 

• Sezonowanie betonu: Beton powinien mieć czas dojrzewania co najmniej 28 dni, aby osiągnąć wymaganą wytrzymałość i osadzić się prawidłowo przed aplikacją żywicy.

Przygotowanie powierzchni

• Szlifowanie i korekta nierówności: W przypadku wykrycia niedoskonałości konieczne może być szlifowanie powierzchni lub zastosowanie wylewki samopoziomującej, która poprawi profil posadzki dla lepszej przyczepności żywicy.

• Gruntowanie: Na osmotrą powierzchnię aplikuje się odpowiedni grunt, który poprawia przyczepność żywicy do podłoża – działa jak „primer” zwiększając trwałość powłoki.

• Usuwanie resztek: Po mechanicznych i chemicznych zabiegach przygotowawczych konieczne jest dokładne oczyszczenie posadzki, aby nie pozostały żadne zanieczyszczenia, które mogłyby zakłócić proces wiązania żywicy.

Jakie badania są najczęściej wykonywane?

• Pomiar wilgotności: Zbyt duża wilgotność podłoża może prowadzić do problemów z przyczepnością żywicy. Wilgotność posadzki pod żywice nie powinna przekraczać 4%.
• Badanie wytrzymałości betonu na ściskanie: Pozwala ocenić, czy podłoże jest wystarczająco wytrzymałe, aby utrzymać obciążenia, jakie będzie na nie działała posadzka żywiczna. Wytrzymałość na ściskanie podłoża betonowego (podkładu) pod żywice nie może być niższa niż 20 MPa (beton klasy C16/20).
• Badanie równości: Nierówności podłoża mogą prowadzić do powstania widocznych defektów na powierzchni posadzki żywicznej.
• Badanie obecności zanieczyszczeń: Zanieczyszczenia mogą negatywnie wpływać na przyczepność żywicy.
• Badanie przyczepności - badanie pull-off - wytrzymałości  na odrywanie w teście pull-off nie może być niższa niż 1,5 MPa. Przyjmuje się, że jeżeli beton nie jest zabrudzony powierzchniowo, jego wewnętrzna spoistość, pozwala na osiągnięcie wytrzymałości na rozrywanie na poziomie 1/10 wytrzymałości betonu na ściskanie.

Badanie posadzki pod żywice to kompleksowy proces, który łączy wizualną inspekcję, pomiary wilgotności, testy mechaniczne oraz ocenę struktury powierzchni. Każdy z tych kroków jest niezbędny, aby zapewnić, że żywica przyjmie się idealnie, co przekłada się na trwałość, odporność na ścieranie i estetykę finalnej posadzki.

Badanie wytrzymałości betonu na ściskanie wykonujemy metodą sklerometryczną na terenie całej Polski.

Naprawa posadzki przemysłowej może być konieczna z różnych przyczyn. Typowe uszkodzenia posadzki przemysłowej, to m.in:

• Uszkodzenia mechaniczne, takie jak pęknięcia, wykruszenia czy ubytki za powstanie których odpowiada eksploatacja nawierzchni jak również warunki pogodowe tj. mróz czy deszcze.
• Uszkodzenia chemiczne - wżery, rozpuszczenia i odbarwienia betonu za które odpowiadać może agresywna chemia jak kwasy, zasady, rozpuszczalniki itp.
• Uszkodzenia biologiczne - przebarwienia, wykruszenia powodowane są również przez występujące na powierzchni betonu porosty, pleśni czy grzyby.

Nośność posadzki betonowej to jej zdolność do przenoszenia obciążeń bez uszkodzeń, takich jak pęknięcia czy odkształcenia. Jest to kluczowy parametr, który należy uwzględnić przy projektowaniu i budowie obiektów, w których posadzka będzie narażona na obciążenia statyczne (np. regały magazynowe) i dynamiczne (np. ruch wózków widłowych).

Badania sklerometryczne młotkiem Schmidta to popularna, NDT - nieniszcząca metoda badania i oceny wytrzymałości betonu na ściskanie oraz jego jednorodności w istniejących konstrukcjach. Sklerometria to szybkie i stosunkowo proste w wykonaniu badanie, które dostarcza orientacyjnych wyników.