Zabezpieczenie betonu przed kwasem

Zabezpieczenie betonu przed kwasem. Beton, mimo swojej wytrzymałości mechanicznej, charakteryzuje się strukturą porową oraz obecnością związków wapnia (np. wodorotlenku wapnia) w matrycy cementowej. Działanie kwasów powoduje hydrolizę oraz rozpuszczanie tych składników, co prowadzi do stopniowego osłabienia betonu, powstawania mikropęknięć, utraty spójności struktur i spadku właściwości nośnych. Szczególnie agresywne substancje kwasowe, takie jak kwas siarkowy, solny czy azotowy, mogą w znacznym stopniu przyspieszyć degradację powierzchni betonowych.

Aby chronić beton przed kwasami, stosuje się szereg rozwiązań technologicznych

• Impregnaty – preparaty penetrujące o niskiej lepkości, często na bazie krzemoorganicznych związków, które wnikają w strukturę betonu, zmniejszając jego nasiąkliwość oraz dostęp agresywnych mediów do wewnętrznych warstw betonu.
  • Impregnacja hydrofobowa
• Kwasoodporne powłoki ochronne – specjalistyczne systemy polimerowe, najczęściej epoksydowe lub poliuretanowe, tworzące ciągłą, bezszwową membranę o wysokiej odporności chemicznej. W przypadku poszerzonych wymagań stosuje się również powłoki modyfikowane żywicą, które charakteryzują się doskonałą przyczepnością i elastycznością, co umożliwia kompensację naprężeń wywołanych cyklicznymi zmianami temperatury.
  • Membrana PEHD
  • Chemoodporna powloka polimocznikowa, np. np. powłoka chemoodporna i kwasoodporna polimocznikowa MAXELASTIC POLY-F nakładana na zimno, prostymi narzędziami ręcznymi.
• Chemoodporne i uszczelniające dodatki do betonu – w niektórych przypadkach stosuje się modyfikatory zaprawy, na przykład domieszki uszczelniające i dodatki pośredniczące w przemianie składników odzyskiwanych w wyniku hydrolizy, co może spowalniać postęp degradacji powierzchni betonowych.
  • Domieszka uszczelniająca, np. XYPEX ADMIX C-1000

Przykładowe sytuacje stosowania chemoodpornego zabezpieczenia betonu

Typowe sytuacje stosowania zabezpieczenia betonu przed działaniem kwasów i innych agresywnych środków chemicznych.

• Betonowe podłogi w zakładach chemicznych. Ochrona konstrukcji przed rozpuszczaniem składników cementowych w wyniku przypadkowych wycieków kwasów stosowanych w procesach produkcyjnych.

• Betonowe tace wanny i rynny wychwytowe Ochrona powierzchni betonu w wannach wychwytowych.

• Fundamenty budynków przemysłowych narażonych na kwasowe opady atmosferyczne. Zapobieganie degradacji betonu spowodowanej kwaśnymi deszczami, które przyspieszają proces karbonatyzacji.

• Betonowe powierzchnie stacji paliw. Zabezpieczenie przed działaniem kwasów powstających podczas wycieków chemikaliów oraz podczas czyszczenia powierzchni.

• Elewacje konstrukcji betonowych w obszarach o wysokim zanieczyszczeniu powietrza. Ochrona przed korozją powierzchni spowodowaną kwaśnymi deszczami oraz emisjami przemysłowymi.

• Betonowe kanały i chodniki w systemach oczyszczania ścieków. Zapewnienie bariery ochronnej przed agresywnymi kwasami obecnymi w ściekach, co minimalizuje erozję betonu.

• Betonowe tace i zbiorniki w instalacjach retencyjnych. Utrzymanie integralności konstrukcji poprzez zabezpieczenie przed kwasami, które mogą wystąpić przy spływach wodnych lub wyciekach przemysłowych.

• Betonowe posadzki w halach produkcyjnych. Zapobieganie uszkodzeniom powierzchniowym spowodowanym regularnym kontaktem z kwasowymi środkami czyszczącymi.

• Obiekty laboratoryjne z betonowymi blatami roboczymi. Zabezpieczenie powierzchni przed agresywnymi odczynnikami chemicznymi używanymi w badaniach.

• Betonowe konstrukcje w strefach recyklingu chemikaliów. Ochrona przed ciągłym kontaktem z kwasowymi substancjami powstałymi podczas przetwarzania odpadów.

• Betonowe płyty w halach magazynowych dla substancji chemicznych. Zapobieganie degradacji betonu w wyniku ewentualnych wycieków agresywnych kwasów.

• Konstrukcje betonowe systemów kanalizacyjnych. Zabezpieczenie przewodów i przepływów przed atakiem kwasów z ścieków lub spływających substancji.

• Betonowe mostki i wiadukty w obszarach przemysłowych. Ochrona przed działaniem kwaśnych opadów i substancji agresywnych rozlewających się na powierzchnie nośne.

• Betonowe blaty stołowe w instalacjach produkcji farmaceutycznej. Zapewnienie higienicznego i trwałego zabezpieczenia przed działaniem kwasów stosowanych w produkcji leków.

• Betonowe chodniki w obrębie zakładów petrochemicznych. Ochrona przed degradacją powierzchni wywołaną przez kontakt z kwasami zawartymi w produktach ropopochodnych.

• Betonowe strefy prac warsztatowych. Minimalizacja uszkodzeń betonu w wyniku wycieków kwasowych płynów eksploatacyjnych (np. z akumulatorów czy systemów chłodzenia).

• Betonowe elementy infrastruktury portowej. Zabezpieczenie przed atakiem kwasów pochodzących z substancji przewożonych w kontenerach i z wycieków chemikaliów.

• Betonowe platformy załadunkowe w centrach logistycznych. Ochrona przed kwasami, które mogą powstawać w wyniku przypadkowych wycieków substancji transportowanych pojazdami.

• Betonowe powierzchnie w zakładach przemysłu metalurgicznego. Zabezpieczenie konstrukcji przed kwasami używanymi jako środki czyszczące i odtłuszczające, co przeciwdziała korozji.

• Betonowe blaty i powierzchnie w obiektach gastronomicznych przemysłowych. Zapewnienie odporności na działanie kwasów zawartych w środkach czyszczących stosowanych do dezynfekcji powierzchni.

• Betonowe budowle wykorzystywane w instalacjach oczyszczania wody. Ochrona przed działaniem kwasów, które mogą być obecne w wody zanieczyszczonych lub używanych w procesach chemicznych.

• Betonowe podłogi i blaty w obiektach przemysłowych przetwarzających żywność. Minimalizacja ryzyka degradacji powierzchni poprzez zabezpieczenie przed kwasami stosowanymi w środkach czyszczących.

• Betonowe elementy konstrukcyjne w instalacjach chłodniczych. Zabezpieczenie przed reakcjami chemicznymi spowodowanymi przez kwasowość niektórych czynników chłodniczych.

• Pozostałości betonowych struktur w remediach po awariach chemicznych. Utrzymanie integralności i przedłużenie żywotności konstrukcji poprzez aplikację powłok zabezpieczających po incydentach wycieków kwasów.

• Betonowe posadzki w halach sportowych i obiektach użyteczności publicznej. Zapewnienie ochrony przed kwasami zawartymi w środkach czyszczących oraz kwaśnymi opadami, wpływającymi na trwałość betonu.

• Betonowe tarasy i balkony w budynkach mieszkalnych w centrum miast. Ochrona przed kwasami zawartymi w zanieczyszczonym powietrzu oraz kwaśnymi deszczami, co przyczynia się do długotrwałego zachowania estetyki.

  

• Betonowe elementy konstrukcyjne w obiektach muzealnych i historycznych. Zabezpieczenie wartością dziedzictwa budowlanego przed degradacją chemiczną wynikającą z kontaktu z agresywnymi środkami czyszczącymi.

• Betonowe podłoża w instalacjach recyklingu baterii. Ochrona przed kwasami pochodzącymi z liter elektrolitu, co przeciwdziała szybkiemu niszczeniu betonu.

• Betonowe strefy montażowe w zakładach produkcji lakierów. Zapobieganie degradacji betonu w wyniku kontaktu z kwasowymi składnikami używanymi przy produkcji i czyszczeniu.

• Betonowe powierzchnie w obiektach recyklingu pojazdów. Zabezpieczenie przed atakiem kwasów z wycieków chemicznych (np. z akumulatorów), które mogą uszkodzić betonowe elementy otoczenia.

• Betonowe konstrukcje stosowane w strefach awaryjnych (np. schrony, pomieszczenia kryzysowe). Zapewnienie wytrzymałości i odporności betonu na działanie kwasów, co jest kluczowe przy zabezpieczaniu obiektów o podwyższonym znaczeniu użytkowym podczas kryzysów.

Impregnat do betonu to specjalistyczny preparat chemiczny przeznaczony do ochrony i konserwacji powierzchni betonowych. Jego głównym zadaniem jest zabezpieczenie betonu przed szkodliwym działaniem czynników zewnętrznych, takich jak woda, chemikalia, oleje, sole czy promieniowanie UV. Dzięki swojej formule wnika w strukturę betonu, tworząc barierę ochronną, która nie tylko przedłuża żywotność konstrukcji, ale także zachowuje jej estetyczny wygląd.

Uszczelnienie chemoodporne ma formę punktową, liniową lub powierzchniową – tworzy systemową szczelną barierę o wysokiej odporności chemicznej. Uszczelnienie chemoodporne mającej na celu zatrzymanie i izolację agresywnych mediów, takich jak kwasy, zasady, rozpuszczalniki, oleje i sole. Celem takiego uszczelnienia jest ochrona elementów konstrukcyjnych przed penetracją destrukcyjnych substancji chemicznych, ograniczenie ryzyka degradacji materiałów oraz zapewnienie integralności systemu.

Polimocznik na zimno - powłoka nakładana pędzlem - to praktyczne rozwiązanie w zakresie chemoodpornej ochrony betonu i metali. Polimocznik aplikowany na zimno to nowoczesne rozwiązanie w zakresie hydroizolacji i ochrony chemoodpornej dla betonu i metali. Jest to płynna membrana, którą można nakładać pędzlem, wałkiem lub natryskiem hydrodynamicznym, co czyni ją bardzo praktyczną w zastosowaniu.

Farba polimocznikowa na beton i stal to polimocznik nakładany na zimno pędzlem lub wałkiem, wysokowydajny chemoodporny system powłokowy, który łączy w sobie właściwości elastyczności, szybkiego czasu schnięcia oraz bardzo wysokiej odporności chemicznej i mechanicznej. Tego typu farba, oparta często na systemie dwuskładnikowym (gdzie składniki A i B są mieszane w określonym stosunku), znajduje szerokie zastosowanie zarówno na powierzchniach betonowych, jak i stalowych.