Izolacja tarasów w systemie IZOHAN

Izolacja tarasu i hydroizolacja betonu  w systemie Izohan. Prawidłowe zaprojektowanie i wykonanie warstw wykończeniowych tarasu jest prawdziwym sprawdzianem dla osób zajmujących się profesjonalnie izolacjami budowlanymi. System izolacji tarasu na bazie produktów IZOHAN jest sprawdzony w polskich warunkach klimatycznych.

Korzyści jakie wynikają z posiadania tarasu przyćmiewają często kłopoty z:

• przeciekami przez płyty tarasowe i balkonowe
• odpadającymi płytkami
• przeciekami przez szczeliny dylatacyjne
• spękaniem podłogi

Problemów tych można uniknąć jeśli w czasie budowy prace wykonane zostaną wyjątkowo starannie, a zastosowane materiały i technologia będą dopasowane do warunków użytkowania i konstrukcji tarasu.
Taras może znajdować się bezpośrednio na ziemi, opierać się na słupach, ścianach pod którymi znajduje się wolna przestrzeń lub też pokrywać pomieszczenia. Konstrukcyjnie tarasem będzie również płaski dach jeśli zechcemy wykorzystać go do odpoczynku i rekreacji.

UKŁAD WARSTW

Przekrój przez typowe warstwy (strona 13) tarasowe przedstawiają się następująco:
• płyta nośna tarasu z uformowanym spadkiem, a w razie braku spadku dodatkowy podkład spadkowy
• paroizolacja
• termoizolacja
• warstwa dociskowa
• izolacja wodoszczelna
• górne warstwy wykończeniowe
Wszystkie te warstwy współpracują ze sobą i wpływają na szczelność tarasu, jego odporność na zmiany temperatur, zjawiska atmosferyczne i obciążenia użytkowe.

Płyta nośna tarasu

W przypadku braku spadku na płytach konstrukcyjnych należy wykonać dodatkową wylewkę spadkową. Wylewka spadkowa powinna być wykonana z betonu o takiej samej klasie co płyta konstrukcyjna. Minimalna grubość wylewki spadkowej powinna wynosić 3,5 cm (w najcieńszym miej-scu przy krawędzi). Z uwagi na tak cienką warstwę betonu trzeba zwrócić szczególną uwagę na jego pielęgnację. Po około 12 godzinach od wykonania wylewki, podkład należy zwilżyć rozproszonym strumieniem wody i przykryć folią PE. Przez 7 dni podkład utrzymywać w stanie wilgotnym tzn. pod folią, okresowo, w miarę wysychania podkładu unosząc folię i zraszając powierzchnię wodą. Przez pierwsze 3 doby trzeba chronić wylewkę przed ruchem pieszym, a przez cały okres twardnienia (do 28 dni) przed intensywnym nagrzewaniem.
Jeżeli warstwa niwelacyjna musi mieć mniejszą grubość, nawet miejscowo, tani beton musimy zastąpić wyższej jakości mieszanką typu PCC, np. IZOHAN renobud R-103 lub IZOHAN renobud R-104. W ich przypadku grubość warstwy niwelacyjnej ograniczona jest grubością ziaren. Po wykonaniu nadlewki z betonu dalsze prace są wskazane dopiero po odczekaniu minimum 21 dni, natomiast w przypadku mieszanki typu PCC czas odczekania wynosi tylko 7 dni.

W celu zespolenia wylewki z podłożem zaleca się wykonanie warstwy sczepnej. Warstwę sczepną może stanowić IZOHAN renobud R-102

Warstwa paroizolacji

Jest to bariera zapobiegająca przedostawaniu się pary wodnej z pomieszczeń wewnątrz budynku do strefy pun-ktu rosy - strefy temperatury, przy której następuje skra-planie się pary wodnej. Brak paroizolacji jest częstą przy-czyną zawilgocenia sufitów w wyniku kondensacji pary wodnej pod warstwą wodoszczelną, co tworzy wrażenie nieszczelności tarasu. Warstwa ta układana jest bezpośrednio na wylewce spadkowej lub płycie konstrukcyjnej.
Oprócz szerokiej gamy produktów dostępnych na rynku można zastosować systemową specjalną emulsję gęstoplastyczną na bazie bitumu modyfikowanego polimerami np. IZOHAN IZOBUD WM.

Warstwa termoizolacyjna

Izolacja termiczna przeciwdziała wykraplaniu się pary wodnej pod paroizolacją (przenosi punkt rosy powyżej paroizolacji), ogranicza ruchy konstrukcji nośnej z ukształ-towanym spadkiem, zimą ogranicza utratę ciepła z pomie-szczeń usytuowanych pod tarasem, a latem nadmierne ich ogrzewanie, powinna też mieć zdolność do przenoszenia obciążeń przewidzianych przy użytkowaniu tarasu.
Nad mieszkaniem powinna wynosić co najmniej 12 cm, a nad garażem, pomieszczeniem gospodarczym nie mniej niż 6 cm. Nad pomieszczeniami nieogrzewanymi można zrezygnować z warstwy ocieplającej, ale jest przydatna ze względu na zmniejszenie wpływu zmian temperatury na konstrukcje stropowe.

Warstwa dociskowa

Zadaniem warstwy dociskowej jest wytworzenie podłoża pod izolację wodoszczelną oraz warstwy nawierzchniowe. Warstwa ta powinna mieć stałą grubość i kompensować odkształcenia konstrukcji oraz odkształcenia termiczne. Przy zróżnicowanych grubościach proces wysychania płyty jest nierówny i w wyniku tego skurcz wiązania jest różny w różnych miejscach. Dlatego warstw dociskowych nie powinno się używać do tworzenia spadków. Jako minimalną grubość jastrychu należy przyjąć 4 cm, w praktyce najczęściej spotyka się 5-6 cm.
Wykonując warstwy jastrychu koniecznie trzeba pamietać o wykonaniu prawidłowych dylatacji: konstrukcyjnych, obwodowych i wymuszonych (przeciwskurczowych) oraz dylatacje na połączeniach nawierzchni tarasu z elementami o innym współczynniku wydłużalności termicznej.

Warstwa izolacji wodoszczelnej tarasu

Powinna zabezpieczyć warstwy spodnie przed migracją wilgoci, a dzięki swej elastyczności kompensować ruchy podłoża wywołane odkształceniami termicznymi. Bezpośrednio do izolacji wodoszczelnej wykonanej z IZOHAN ekofolii wysokociśnieniowej 2-składnikowej mogą być klejone okładziny ceramiczne. Na czyste, matowo-wilgotne podłoże nanosi się cienką, kontaktową warstwę w celu zamknięcia porów w podłożu. Po naniesieniu należy od-czekać ok. 3-4 godzin aby warstwa wyschła. Następnie nałożyć właściwą warstwę tak, aby cała powłoka miała 2 mm grubości (zużycie 3,0 kg/m2). Nanoszenie poszcze-gólnych warstw może się odbywać za pomocą pędzla lub pac stalowych.

Zaletą ekofolii wysokociśnieniowej 2-składnikowej jest wysoka elastyczność umożliwiająca mostkowanie rys, dobra przyczepnośc do betonu, wysoka wodoszczelność, otwartość dyfuzyjna wodą (powłoka "oddycha")

Drugim alternatywnym produktem jest IZOHAN Szczelny taras, również jako bezpośrednia elastyczna wodoszczelna izolacja podpłytkowa. Wydajność – ok. 1,5 kg/m2/mm grubości warstwy. Zalecana grubość warstwy 2 mm – zużycie 3,0 kg/m². Pierwszą cienką warstwę nanosi się w celu zamknięcia porów w podłożu - koniecznie pędzlem, wcierając w podłoże. Po około 3-4 godz. mozna nakładać druga warstwę. Po upływie ok. 24 godz. na wyschniętą powłokę można przyklejać okładziny ceramiczne.

Zalety IZOHAN szczelny taras to mozliwośc układania na wilgotne podłoże, mostkowanie rys, szybka możliwośc przyjklejania płytek, odporny na promienie UV

Szczególnej uwagi wymaga przygotowanie podłoża na złączach elementów pionowych z powierzchnią tarasów. Powierzchnie te różnie pracują względem siebie i naprężenia powstające pomiędzy tymi płaszczyznami koncentrują się w narożnikach. Z tego względu we wszystkich narożnikach powinny być wtopione taśmy zbrojące.

Wykładziny tarasu

Istnieje na rynku szeroka gama produktów stosowanych jako okładzina tarasów. Najczęsciej wybierane są produkty mrozoodporne. Także klej powinien być wysokoelastyczny i mrozoodporny np. IZOHAN renobud C-502. Stosując pacę o rozmiarze ząbków 6x6 mm to średnie zuzycie kleju wyniesie 3,5 kg/m². Nanosimy też gładką stroną packi cienką, kontaktową warstwę kleju na spodnią powierzchnię płytek. Technika ta zapewnia wymagane, niemal 100% pokrycie płytek klejem, co zapobiega wnikaniu i gromadzeniu się wody pomiędzy nimi, a izolacją. Po całkowitym wyschnięciu kleju można przystąpić do wypełniania szczelin masą fugową, np. IZOHAN renobud C-503. Szerokość spoin powinna wynosić min. 5 mm.

Rys. Krwędź tarasu z rynną:

• IZOHAN taśma uszczelniająca
• IZOHAN ekofolia 2-składnikowa / IZOHAN Szczelny taras
• IZOHAN Renobud C-502
  
• IZOHAN Renobud C-503

Ciekawe możliwości wykończenia i uzytkowania daje TARAS ZIELONY

Na warstwę hydroizolacyjną układamy warstwę zabezpieczającą przed korzeniami roślin, np. geowłókninę, materiał wytworzony metodą zgrzeblania i igłowania z nieciągłych wysokopolimeryzowanych włókien syntetycznych, w tym tworzyw termoplastycznych, polietylenowych, polipropylenowych (stylon) i poliestrowych (elana) o dużej wytrzymałości, np. Typar SF-65.
Następnie układamy warstwę drenażową odprowadzającą w dół nadmiar wody. Służy ona także do przewietrzania obrębu korzeni i polepszania wartości izolacyjnych konstrukcji dachowej. Klasycznym i najstarszym rozwiązaniem technicznym warstwy drenującej jest wykonanie jej z kruszyw pochodzenia mineralnego, sztucznych lub recyklingu. Najczęściej używany jest żwir kopalniany lub rzeczny. Uziarnienie zależne jest od grubości warstwy drenującej. Przy grubości warstwy 4-10 cm można stosować frakcje uziarnienia pomiędzy 4/8, a 2/12 mm. Gdy grubość warstwy drenującej wynosi 10-20 cm zaleca się frakcje 4/8-8/16 mm. Powyżej 20 cm grubości należy stosować frakcje od 4/8 do 16/32 mm. Wydolność drenażu w dużej mierze zależy od grubości i składu warstwy podłoża wegetacyjnego oraz liczby i rodzaju roślinności. Można przyjąć, że proporcje warstwy drenującej do warstwy wegetacyjnej wynoszą: w przypadku zazielenienia ekstensywnego 1:5 (np. 2 cm warstwy drenującej, 10 cm warstwy wegetacyjnej), a w przypadku zazielenienia intensywnego: 1:3 (np. 15 cm warstwy drenującej i 45 cm warstwy wegetacyjnej). Mankamentem warstwy drenującej wykonanej z materiałów sypkich pochodzenia mineralnego jest ich duży ciężar oraz mała zdolność akumulacji wody.

1. Płyta konstrukcyjna
2. Wylewka spadkowa, np. IZOHAN renobud R-103, R-104 na warstwie sczepnej R-102
3. wkładka dystansowa
4. paroizolacja
5. termoizolacja
6. warstwa dociskowa
7. IZOHAN ekofolia wysokociśnienioowa 2 skł.
8. IZOHAN taśma uszczelniająca
9. warstwa zabezpieczająca przerost korzeni (np. TYPAR SF-65)
10. warstwa drenażowa
11. geowłóknina filtracyjna (np. TYPAR SF-27)
12. warstwa wegetacyjna
13. obróbka blacharska

Dobrą alternatywą są różnegorodzaju maty i płyty drenujące. Są droższe, ale ze względu na mały ciężar własny nie wymagają tak solidnego podłoża jak drenaż klasyczny. Płyty te mają także bardzo dużą zdolność akumulacji wody (nawet ponad 20 l/m2).
Skuteczność drenażu jest uwarunkowana istnieniem dobrze działającej warstwy filtrującej umieszczonej pomiędzy glebą, a drenażem, np. Typar SF-27. Warstwa filtracyjna chroni drenaż przed przenikaniem cząsteczek gleby do drenażu i zapewnia jego drożność. Jej przepuszczalność musi być co najmniej 10 razy większa niż warstwy wegetacyjnej. Powinna też być odporna biologicznie (mikroorganizmy) oraz chemicznie (kwasy humusowe oraz chemikalia z wód opadowych). Na końcu układamy warstwę wegetacyjną dbając o jej właściwy skład dobrany do rodzaju roślinności.

Hydroizolacja tarasu i balkonu. Tarasy i balkony, należą do tych części budynku, które narażone są na działanie najbardziej skrajnych warunków atmosferycznych. Woda, temperatury, promieniowanie UV – wszystko to wpływa na żywotność betonu. Niezabezpieczony taras czy balkon pod wpływem działań wymienionych  czynników szybko ulega degradacji. Poprzez mikropęknięcia, szczeliny dylatacyjne, na styku połączeń beton-obróbki blacharskie, słupki barierek przedostaje się woda, penetrując betonową konstrukcję niszcząc ją samą, jak i zbrojenie. Brak odpowiedniej ochrony może w krótkim czasie doprowadzić – jeśli nie do nieodwracalnych zmian w budowli – to z pewnością do kosztownej jej naprawy.

Należy pamiętać, że zabezpieczenie przed opadami atmosferycznymi zapewnia warstwa hydroizolacyjna, a nie warstwa nawierzchniowa. Podstawowym produktem systemu jest MAXSEAL FLEX - mineralna hydroizolacja szlamowa pod płytki.

Odpowiednio dobrana i ułożona warstwa hydroizolacyjna w skuteczny sposób odprowadzi wodę opadową z powierzchni, zabezpieczy warstwy spodnie przed migracją wilgoci a dzięki dużej elastyczności... poradnik do pobrani w pdf: Hydroizolacja balkonów i tarasów w systemie DRIZORO.