Geowłóknina w budownictwie drogowym

Najczęściej stosowana geowłóknina w budownictwie drogowym to geowłóknina polipropylenowa (PP). Jest to materiał syntetyczny, który charakteryzuje się wysoką wytrzymałością na rozciąganie, odpornością na uszkodzenia mechaniczne i chemiczne oraz niską przepuszczalnością wody.

Geowłókniny PP są dostępne w różnych klasach, w zależności od wymagań danego projektu. Najczęściej stosowane są geowłókniny klasy I, które mają wytrzymałość na rozciąganie na poziomie 150 kN/m.

Geowłókniny PP mogą być stosowane w różnych elementach konstrukcji drogowej, takich jak:

• Podbudowa - geowłóknina zwiększa nośność podbudowy i zapobiega jej przemieszczaniu się.
• Warstwa odsączająca - geowłóknina uszczelnia warstwę odsączającą i zapobiega przenikaniu wody do gruntu.
• Warstwa izolacyjna - geowłóknina chroni warstwy konstrukcyjne przed uszkodzeniami mechanicznymi i przenikaniem wody.

Oprócz geowłókniny PP w budownictwie drogowym mogą być stosowane również inne rodzaje geowłóknin, takie jak:

• Geowłóknina poliestrowa (PET) - charakteryzuje się jeszcze wyższą wytrzymałością na rozciąganie niż geowłóknina PP.
• Geowłóknina kompozytowa - wykonana jest z połączenia włókien polipropylenowych i poliestrowych. Posiada właściwości pośrednie między geowłókniną PP a PET.

Wybór rodzaju geowłókniny do zastosowania w budownictwie drogowym zależy od specyficznych wymagań danego projektu, takich jak:

• Rodzaj podłoża - w przypadku podłoży o niskiej nośności zalecane jest stosowanie geowłókniny o wysokiej wytrzymałości na rozciąganie.
• Warunki gruntowe - w przypadku gruntów wilgotnych zalecane jest stosowanie geowłókniny o niskiej przepuszczalności wody.
• Rodzaj i grubość warstw konstrukcyjnych - w przypadku warstw konstrukcyjnych o dużej grubości można zastosować geowłókninę o mniejszej wytrzymałości na rozciąganie.

Cele stosowania geowłókniny drogowej

Geowłóknina drogowa jest materiałem syntetycznym, który jest stosowany w budownictwie drogowym w celu poprawy właściwości podłoża, ochrony konstrukcji i kontroli warunków filatracji i drenowania.

• Zwiększenie nośności podłoża - geowłóknina zwiększa wytrzymałość podłoża na rozciąganie, co pozwala na zmniejszenie grubości warstw konstrukcyjnych drogi.
• Usunięcie słabych warstw podłoża - geowłóknina oddziela słabe warstwy podłoża od warstw konstrukcyjnych, co zapobiega ich przemieszczaniu się i uszkodzeniu konstrukcji drogi.
• Drenowanie konstrukcji - geowłóknina tworzy systemy drenujące i zapobiega przenikaniu wody do podłoża, co zmniejsza ryzyko jego degradacji.
• Ochrona warstw konstrukcyjnych - geowłóknina chroni warstwy konstrukcyjne przed uszkodzeniami mechanicznymi, takimi jak przebicie lub rozdarcia.

Geowłóknina drogowa może być stosowana w różnych elementach konstrukcji drogowej, takich jak:

• Podbudowa - geowłóknina zwiększa nośność podbudowy i zapobiega jej przemieszczaniu się.
• Warstwa odsączająca - geowłóknina tworzy systemy drenujące i jest także warstwą odsączającą i zapobiega przenikaniu wody do gruntu.
• Warstwa ochronna - geowłóknina chroni warstwy konstrukcyjne przed uszkodzeniami mechanicznymi i przenikaniem wody.

Geowłóknina drogowa jest materiałem o szerokim zastosowaniu w budownictwie drogowym. Jej stosowanie pozwala na poprawę właściwości podłoża i uszczelnienie konstrukcji, co zwiększa trwałość i bezpieczeństwo dróg.

Geowłóknina drogowa w normach branżowych i instrukcjach ITB

Instrukcje ITB

• Instrukcja ITB nr 470/2006 - "Geosyntetyki w budownictwie drogowym - Wymagania techniczne, badania i odbiór" określa wymagania techniczne dla geowłóknin stosowanych w budownictwie drogowym, a także metody ich badań i odbioru.
• Instrukcja ITB nr 484/2007 - "Geosyntetyki w budownictwie drogowym - Zalecenia projektowania, budowy i utrzymania" zawiera zalecenia dotyczące projektowania, budowy i utrzymania geosyntetyków stosowanych w budownictwie drogowym.

Normy

• PN-EN ISO 10318:2007 - "Geotekstyliny - Wymagania i metody badań" określa wymagania i metody badań geotekstyliów, w tym geowłóknin.
• PN-EN 13249:2007 - "Geowłókniny - Wymagania i metody badań" określa wymagania i metody badań geowłóknin, w tym ich właściwości mechaniczne, hydrauliczne i chemiczne.

Zastosowanie geowłókniny w budownictwie drogowym

Geowłóknina jest stosowana w budownictwie drogowym w wielu różnych zastosowaniach, w tym:

• Ochrona gruntu przed erozją wodną i wietrzną
• Separacja warstw gruntu lub materiałów budowlanych
• Drenaż wody z gruntu lub materiałów budowlanych
• Umocnienie gruntu
• Przekazywanie obciążeń z jednej warstwy na drugą

Przykłady zastosowań geowłókniny w budownictwie drogowym:

• Układanie geowłókniny pod podłożem gruntowym - zapobiega jej wymywaniu się przez wodę i poprawia jej nośność.
• Układanie geowłókniny pod warstwą żwiru - zapobiega jej mieszaniu się z gruntem i poprawia jej drenaż.
• Układanie geowłókniny pod nawierzchnią asfaltową - zapobiega przedostawaniu się wody do asfaltu i poprawia jego trwałość.

Geowłóknina jest materiałem o wielu zaletach, które sprawiają, że jest ona cennym elementem w budownictwie drogowym. Jest to materiał trwały, odporny na działanie czynników atmosferycznych i chemicznych, a także stosunkowo tani.

Geowłóknina drogowa w dobrej cenie z dostawą na budowę. Geosyntetyk wykonany z polipropylenu lub poliestru, materiał syntetyczny, używany w budownictwie drogowym w celu wzmocnienia i stabilizacji gruntu. Szerokości rolek od 1 do 6 m, gramatury od 100 do 600 g/m2.